- varliuoti
- varliúoti, -iúoja, -iãvo tr. Š, Rtr, NdŽ, DŽ1, KŽ varle vadinti, keikti. | refl. NdŽ, DŽ1: ^ Nesivarliuok – busilas nuneš PPr393. Ar į busilą marčiosna rengiesi, kad taip varliuojiesi? KrvP(Al).
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
išvarliuoti — tr. 1. Š, KŽ išvadinti varle, iškeikti. | refl. Š, KŽ. 2. blogai išplakti, padaryti plampų: Kataras nepripratę, išvarliuõs dalgį Ign. varliuoti; išvarliuoti … Dictionary of the Lithuanian Language
varlinti — var̃linti, ina, ino 1. intr. NdŽ, DŽ1, Kal, Pln menk. kėblinti, vilktis: Senis bajoras ėjo kaip ėjęs, senė varlino taip pat rš. 2. NdŽ žr. varliuoti. | refl. NdŽ. varlinti; atvarlinti; išsivarlinti; … Dictionary of the Lithuanian Language